حرز کبیر امام جواد (علیه السلام)
حرز امام جواد (علیه السلام)
روایت حرز سید بن طاووس گفته است ابونصر همدانی از حکیمه خاتون دختر امام جواد علیه السلام و عمه امام عسکری علیه السلام روایت کرده است: وقتی امام جواد علیه السلام به شهادت رسیدند نزد همسرش ام عیسی ، دختر مامون رفتم ، پس او راتسلیت و تعزیت گفتم و بسیار اندوهگین و در حال جزع و فزع بر فراق همسرش یافتم درحالی که داشت خودش را با گریه و فریاد می کشت، پس بر جان او از تلخی مفارقت آن حضرت ترسیدم ؛ دراین میان که ما ، در مورد آن« حضرت ، بزرگواریش و ویژگی ها اخلاقی وی و شرف اخلاص وعزت و کرامتی که خدای متعال به او عطا کرده بود سخن میگفتیم ، ناگهان ام عیسی اظهار داشت : آیا تو را از مطلبی شگفت انگیز و واقعه ای بزرگتر که فراتر از تصورت و توصیف است با خبرنسازم ؟ گفتم آن چیست ؟ ام عیسی گفت : چنان بودم که بسیار بر او ، غیرت می ورزیدم و همواره مواظبش بودم و چه بسا ، سخنانی به گوشم می رساند و شکایتش را به پدرم می بردم ؛پدرم می گفت : دخترکم او را تحمل کن ؛ چه اینکه پاره تن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است. یک روز در خانه خودم نشسته بودم , دختری از در آمد و به من سلام داد پرسیدم تو کیستی ؟ او گفت ، من دختری از نسل عمار یاسرم و همسر ابو جعفر، محمد بن علی الرضا علیهما السلام همان شوهر تو هستم ؛ پس چنان غیرتی به من روی آورد که از طاقت و توانم بیرون بود ، بی اختیار تصمیم گرفتم که از خانه خارج شوم و آواره کوچه خیابان گردم و نزدیک بود وادارم کند که به آن کنیز ( خانم ) توهین و جسارت کنم ، ولی خشم خود را فرو خوردم و با لباس و خوراک و هدایا به خوبی از او پذیرایی کردم ، اما همین که او از نزد من بیرون رفت ، بی درنگ برخاستم و پیش پدرم رفتم و ماجرا را به اطلاع او رساندم ، در حال که او مست و لایعقل بود . پدرم گفت : ای غلام شمشیر مرا بیاور پس شمشر را به او داد و پدرم سوار مرکب شد و گفت : به خدا سوگند او را خواهم کشت و چون چنین دیدم با خودم گفتم : ( انا لله و ان الیه راجعون ) با خودم و همسرم چه کردم ؟ و شروع نمودم سیلی به صورت خود زدم ؛ پدرم بر او داخل شد و پیوسته بر او شمشیر زد تا او را قطعه قطعه کرد : سپس از نزد وی بیرو آمد و من گریزان ، پشت سرش خارج شدم ، تمام آن شب را نخوابیدم و چون روز بالا آمد پیش پدرم رفتم و گفتم: آیا می دانی دیشب چه کردی ؟ پدرم گفت چه کردم ؟ گفتم ابن رضا علیهما السلام را کشتی ، پس چشمش خیره شد و از هوش رفت ؛ آنگاه بعد از مدتی به هوش آمد و گفت : وای بر تو چه می گویی ؟ گفتم : آری ، به خدا سوگند ای پدر بر او داخل شدی و پیوسته با شمشیر ، بر او زدی تا او را کشتی ؛ پدرم از شنیدن این خبر به شدت پریشان شد و گفت : یاسر خادم را نزد من بیاورید ، پس یاسر خادم آمد و مامون به او نگاه کرد و گفت : وای بر تو این دخترم چه می گوید ؟خادم گفت راست می گوید ای خلیفه ؛ پس مامون با دست خود بر سینه و صورتش زد و گفت ( انا لله و ان الیه راجعون ) به خدا سوگند هلاک و تباه شدیم تا قیامت ؛ رسوا گردیدیم وای برو تو ای یاسر برو ببین داستان او از چه قرار است و هر چه زودتر مرا با خبر کن که الان نزدیک است جان از تنم بیرون رود. پس یاسر رفت و طولی نکشید که بازگشت و گفت مژده ای خلیفه : مامون گفت : تو را مژده باد چه خبر داری ؟ یاسر گفت: خدمت حضرت رسیدم و دیدم نشسته و ملافه و پیراهنی، برخود افکنده و مسواک می کند؛ سلامش کردم و عرض نمودم: ای فرزند رسول خدا! دوست دارم این پیراهن خود را، به من ببخشید تا در آن نماز بگزارم و بدان تبرک جویم؛ البته در واقع می خواستم ببینم آیا اثر شمشیر، بر بدن شریفش باقی است یا نه؛ پس به خدا سوگند! گویا بدنش سفید، همچون دندان فیل بود که اندکی، زردی داشته باشد و اثری از شمشیر نداشت؛ پس مأمون، مدتی طولانی گریست و گفت: با این حساب، هیچ حجتی باقی نمانده است؛ همانا این ماجرا، برای اولین و آخرین پند و عبرت است و به یاسر خادم گفت: ای یاسر! سوار بر مرکب شدنم و گرفتن شمشیر و داخل شدن بر حضرت را، بخاطر می آورم؛ اما نسبت به مراجعتم از نزد حضرت و برگشتم به جایگاهم چیزی به یاد نمی آورم: بنابراین، کار من و رفتنم به سوی او، چگونه بوده است؛ خدا لعنت کند این دختره را به شدیدترین وجه؛ به نزد دخترم برو و به وی بگو: پدرت می گوید: به خدا سوگند! اگر بعد از امروز، پیش من بیایی، شکایت کنی یا بدون اجازه ی شوهرت، از خانه خارج شوی، هر آینه انتقام او را از تو خواهم گرفت؛ سپس خدمت فرزند امام رضا علیه السلام شرفیاب شو و سلام مرا به او برسان و بیست هزار دینار، برایش ببر و مرکبی را که دیشب سوارش شدم، پیشکش حضرت کن؛ آنگاه به سادات بنی هاشم دستور بده، خدمت حضرت شرفیاب شوند و عرض ادب نمایند. یاسر خادم گفت: به بنی هاشم، دستور لازم را دادم و خودم نیز با آن ها، خدمت حضرت رسیدم و عرض ادب نمودم و سلام مأمون را، به حضرت رساندم و مبلغ مورد نظر را، در مقابل او نهادم و مرکب را بر حضرت عرضه داشتم که ساعتی در او نگریست، سپس تبسمی کرد و فرمود: ای یاسر! قول و قرار میان ما و او این بود که با شمشیر بر من هجوم آورد؟ آیا او نمی داند که مرا، یاور و مانعی است که بین من و او، فاصله می اندازد؟ عرض کردم: سرورم! ای فرزند رسول خدا! این لحن عتاب و برخورد را، وا گذارید و گذشت نمایید؛ به خدا سوگند! و به حق جد بزرگوارت رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم، هر چه کرده از روی آگاهی نبوده و اصلا نمی دانسته که در چه نقطه ای، از زمین خدای متعال است و به یقین، بین خودش و خدای خودش، نذر صادقانه کرده و سوگند خورده است که بعد از این هرگز شراب ننوشد و مست نکند؛ چه اینکه شراب، از بندها و دامهای شیطان است و هنگامی که شما، ای فرزند رسول خدا! نزد او تشریف بردید، این ماجرا را به روی او نیاورید و ملامت و سرزنشش نفرمایید. امام جواد علیه السلام فرمود: به خدا سوگند! قصد و نظر من نیز همین بود؛ سپس لباس های خود را طلبید و از جا بلند شد و همه ی حاضرین، همراه حضرت بلند شدند تا اینکه به نزد مأمون در آمد و چون چشم مأمون به حضرت افتاد، پیش پای حضرت بلند شد و او را به سینه چسبانید و به وی خوش آمد گفت و به احدی، اجازه ورود نداد و پیوسته با حضرت گفتگو و مشورت می کرد وقتی گفتگوها به پایان رسید، امام جواد علیه السلام فرمود: ای مأمون و او در جواب عرضه داشت: گوش به فرمان تو هستم و بسیار تو را یاری می نمایم؛ حضرت فرمود: یک نصیحتی برای تو دارم، آن را قبول کن؛ مأمون گفت: به دیده ی منت دارم؛ نصیحت شما چیست ای فرزند رسول خدا؟! امام جواد علیه السلام فرمود: مایلم که تو، هنگام شب بیرون نروی؛ چه اینکه از این مردم بخت برگشته نسبت به تو خاطر جمع نیستم و بازوبندی نزد من است که می توانی، خود را در حصار آن قرار دهی و از شرور و بلاها و ناگوارایی ها و آفت ها ایمن گردانی؛ چنانکه دیشب خدای متعال مرا از تو نجات داد و هرگاه با وجود آن بازوبند، با سپاه روم و ترک، روبه رو شوی و همه ی اهل زمین، دست به دست یکدیگر دهند تا بر تو فائق آیند؛ به خواست خدای جبار، هرگز نخواهند توانست و چنانکه مایل باشی، حرز را برایت بفرستم تا در برابر تمام آنچه گفتم، بدان پناه جویی. مأمون گفت: آری، آن را به خط خودتان بنویسید و برایم بفرستید؛ حضرت فرمود: بلی. یاسر خادم گفت: چون صبح دمید، امام جواد علیه السلام قاصدی فرستاد و مرا فرا خواند؛ وقتی خدمت حضرت رسیدم و در مقابلش نشستم؛ پوست آهوی تهامه طلبید؛ سپس با خط مبارک خود، متن زیر را نوشتند:
متن حرز کبیر امام جواد (علیه السلام)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ إِيَّاكَ نَعْبُدُ و إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ.
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ وَ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ يُمْسِكُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْمَلِكُ [الدَّيَّانُ] يَوْمَ الدِّينِ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ بِلَا مُغَالَبَةٍ وَ تُعْطِي مَنْ تَشَاءُ بِلَا مَنٍّ وَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ وَ تَحْكُمُ مَا تُرِيدُ وَ تُدَاوِلُ الْأَيَّامَ بَيْنَ النَّاسِ وَ تُرَكِّبُهُمْ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْمَجْدِ وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ السَّرَائِرِ السَّابِقِ الْفَائِقِ الْحَسَنِ الْجَمِيلِ النَّضِيرِ رَبِّ الْمَلَائِكَةِ الثَّمَانِيَةِ وَ الْعَرْشِ الَّذِي لَا يَتَحَرَّكُ وَ أَسْأَلُكَ بِالْعَيْنِ الَّتِي لَا تَنَامُ وَ بِالْحَيَاةِ الَّتِي لَا تَمُوتُ وَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي لَا يُطْفَأُ وَ بِالاسْمِ الْأَكْبَرِ الْأَكْبَرِ الْأَكْبَرِ وَ بِالاسْمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الَّذِي هُوَ مُحِيطٌ بِمَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ بِالاسْمِ الَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَ أَضَاءَ بِهِ الْقَمَرُ وَ سُجِّرَتْ بِهِ الْبُحُورُ وَ نُصِبَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ بِالاسْمِ الَّذِي قَامَ بِهِ الْعَرْشُ وَ الْكُرْسِيُّ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعَرْشِ وَ بِالاسْمِ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعَظَمَةِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعَظَمَةِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْبَهَاءِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْقُدْرَةِ وَ بِاسْمِكَ الْعَزِيزِ وَ بِأَسْمَائِكَ الْمُقَدَّسَاتِ الْمُكَرَّمَاتِ الْمَخْزُونَاتِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ وَ أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِكَ خَيْراً مِمَّا أَرْجُو وَ أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ وَ قُدْرَتِكَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ وَ مَا لَا أَحْذَرُ يَا صَاحِبَ مُحَمَّدٍ يَوْمَ حُنَيْنٍ وَ يَا صَاحِبَ عَلِيٍّ يَوْمَ صِفِّينَ أَنْتَ يَا رَبِ مُبِيرُ الْجَبَّارِينَ وَ قَاصِمُ الْمُتَكَبِّرِينَ. أَسْأَلُكَ بِحَقِّ طه وَ يس وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ الْفُرْقَانِ الْحَكِيمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَشُدَّ بِهِ عَضُدَ صَاحِبِ هَذَا الْعَقْدِ وَ أَدْرَأُ بِكَ فِي نَحْرِ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ وَ عَدُوٍّ شَدِيدٍ وَ عَدُوٍّ مُنْكَرِ الْأَخْلَاقِ وَ اجْعَلْهُ مِمَّنْ أَسْلَمَ إِلَيْكَ نَفْسَهُ وَ فَوَّضَ إِلَيْكَ أَمْرَهُ وَ أَلْجَأَ إِلَيْكَ ظَهْرَهُ اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِي ذَكَرْتُهَا وَ قَرَأْتُهَا وَ أَنْتَ أَعْرَفُ بِحَقِّهَا مِنِّي وَ أَسْأَلُكَ يَا ذَا الْمَنِّ الْعَظِيمِ وَ الْجُودِ الْكَرِيمِ وَلِيَّ الدَّعَوَاتِ الْمُسْتَجَابَاتِ وَ الْكَلِمَاتِ التَّامَّاتِ وَ الْأَسْمَاءِ النَّافِذَاتِ وَ أَسْأَلُكَ يَا نُورَ النَّهَارِ وَ يَا نُورَ اللَّيْلِ وَ يَا نُورَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ نُورَ النُّورِ وَ نُوراً يُضِيءُ بِهِ كُلُّ نُورٍ يَا عَالِمَ الْخَفِيَّاتِ كُلِّهَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ وَ الْجِبَالِ وَ أَسْأَلُكَ يَا مَنْ لَا يَفْنَى وَ لَا يَبِيدُ وَ لَا يَزُولُ وَ لَا لَهُ شَيْءٌ مَوْصُوفٌ وَ لَا إِلَيْهِ حَدٌّ مَنْسُوبٌ وَ لَا مَعَهُ إِلَهٌ وَ لَا إِلَهَ سِوَاهُ وَ لَا لَهُ فِي مُلْكِهِ شَرِيكٌ وَ لَا تُضَافُ الْعِزَّةُ إِلَّا إِلَيْهِ لَمْ يَزَلْ بِالْعُلُومِ عَالِماً وَ عَلَى الْعُلُومِ وَاقِفاً وَ لِلْأُمُورِ نَاظِماً وَ بِالْكَيْنُونِيَّةِ عَالِماً وَ لِلتَّدْبِيرِ مُحْكِماً وَ بِالْخَلْقِ بَصِيراً وَ بِالْأُمُورِ خَبِيراً أَنْتَ الَّذِي خَشَعَتْ لَكَ الْأَصْوَاتُ وَ ضَلَّتْ فِيكَ الْأَحْلَامُ وَ ضَاقَتْ دُونَكَ الْأَسْبَابُ وَ مَلَأَ كُلَّ شَيْءٍ نُورُكَ وَ وَجِلَ كُلُّ شَيْءٍ مِنْكَ وَ هَرَبَ كُلُّ شَيْءٍ إِلَيْكَ وَ تَوَكَّلَ كُلُّ شَيْءٍ عَلَيْكَ وَ أَنْتَ الرَّفِيعُ فِي جَلَالِكَ وَ أَنْتَ الْبَهِيُّ فِي جَمَالِكَ وَ أَنْتَ الْعَظِيمُ فِي قُدْرَتِكَ وَ أَنْتَ الَّذِي لَا يُدْرِكُكَ شَيْءٌ وَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ الْعَظِيمُ مُجِيبُ الدَّعَوَاتِ قَاضِي الْحَاجَاتِ مُفَرِّجُ الْكُرُبَاتِ وَلِيُّ النِّعَمَاتِ يَا مَنْ هُوَ فِي عُلُوِّهِ دَانٍ وَ فِي دُنُوِّهِ عَالٍ وَ فِي إِشْرَاقِهِ مُنِيرٌ وَ فِي سُلْطَانِهِ قَوِيٌّ وَ فِي مُلْكِهِ عَزِيزٌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ احْرُسْ صَاحِبَ هَذَا الْعَقْدِ وَ هَذَا الْحِرْزِ وَ هَذَا الْكِتَابِ بِعَيْنِكَ الَّتِي لَا تَنَامُ وَ اكْنُفْهُ بِرُكْنِكَ الَّذِي لَا يُرَامُ وَ ارْحَمْهُ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ فَإِنَّهُ مَرْزُوقُكَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ لَا صَاحِبَةَ لَهُ وَ لَا وَلَدَ بِسْمِ اللَّهِ قَوِيِّ الشَّأْنِ عَظِيمِ الْبُرْهَانِ شَدِيدِ السُّلْطَان مَا شَاءَ اللَّهُ كَانَ وَ مَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ أَشْهَدُ أَنَّ نُوحاً رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلُ اللَّهِ وَ أَنَّ مُوسَى كَلِيمُ اللَّهِ وَ نَجِيُّهُ وَ أَنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ كَلِمَتُهُ وَ رُوحُهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ خَاتَمُ النَّبِيِّينَ لَا نَبِيَّ بَعْدَهُ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ السَّاعَةِ الَّتِي يُؤْتَى فِيهَا بِإِبْلِيسَ اللَّعِينِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَقُولُ اللَّعِينُ فِي تِلْكَ السَّاعَةِ وَ اللَّهِ مَا أَنَا إِلَّا مُهَيِّجُ مَرَدَةٍ اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْقاهِرُ وَ هُوَ الْغَالِبُ لَهُ الْقُدْرَةُ السَّابِقَةُ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ كُلِّهَا وَ صِفَاتِهَا وَ صُوَرِهَا وَ هِيَ
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْعَرْشَ وَ الْكُرْسِيَّ وَ اسْتَوَى عَلَيْهِ أَسْأَلُكَ أَنْ تَصْرِفَ عَنْ صَاحِبِ كِتَابِي هَذَا كُلَّ سُوءٍ وَ مَحْذُورٍ فَهُوَ عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ وَ أَنْتَ مَوْلَاهُ فَقِهِ اللَّهُمَّ يَا رَبِّ الْأَسْوَاءَ كُلَّهَا وَ اقْمَعْ عَنْهُ أَبْصَارَ الظَّالِمِينَ وَ أَلْسِنَةَ الْمُعَانِدِينَ وَ الْمُرِيدِينَ لَهُ السُّوءَ وَ الضُّرَّ وَ ادْفَعْ عَنْهُ كُلَّ مَحْذُورٍ وَ مَخُوفٍ وَ أَيُّ عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِكَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِكَ أَوْ سُلْطَانٍ مَارِدٍ أَوْ شَيْطَانٍ أَوْ شَيْطَانَةٍ أَوْ جِنِّيٍّ أَوْ جِنِّيَّةٍ أَوْ غُولٍ أَوْ غُولَةٍ أَرَادَ صَاحِبَ كِتَابِي هَذَا بِظُلْمٍ أَوْ ضُرٍّ أَوْ مَكْرٍ أَوْ مَكْرُوهٍ أَوْ كَيْدٍ أَوْ خَدِيعَةٍ أَوْ نِكَايَةٍ أَوْ سِعَايَةٍ أَوْ فَسَادٍ أَوْ غَرَقٍ أَوِ اصْطِلَامٍ أَوْ عَطَبٍ أَوْ مُغَالَبَةٍ أَوْ غَدْرٍ أَوْ قَهْرٍ أَوْ هَتْكِ سِتْرٍ أَوِ اقْتِدَارٍ أَوْ آفَةٍ أَوْ عَاهَةٍ أَوْ قَتْلٍ أَوْ حَرَقٍ أَوِ انْتِقَامٍ أَوْ قَطْعٍ أَوْ سِحْرٍ أَوْ مَسْخٍ أَوْ مَرَضٍ أَوْ سُقْمٍ أَوْ بَرَصٍ أَوْ جُذَامٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ آفَةٍ أَوْ فَاقَةٍ أَوْ سَغَبٍ أَوْ عَطَشٍ أَوْ وَسْوَسَةٍ أَوْ نَقْصٍ فِي دِينٍ أَوْ مَعِيشَةٍ فَاكْفِنِيهِ بِمَا شِئْتَ وَ كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ- إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيراً وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ- وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.
آنگاه به من فرمود: ای یاسر! این بازوبند را به او بده و به او بگو، آن را در میان نی مانندی از جنس نقره که آنچه بعدا خواهم گفت ، بر آن حک می شود، قرار دهد و... دستور نماز حرز ... چون خواست آن را به بازویش ببندد، به بازوی راستش ببندد و وضوی نیکو و تمام و کاملی بگیرد و چهار رکعت نماز بگزارد؛ در هر رکعت، حمد یک مرتبه و هفت مرتبه، آیة الکرسی و هفت مرتبه، آیه ی شهدالله و هفت مرتبه سوره ی شمس هفت مرتبه سوره ی لیل و هفت مرتبه سوره ی قل هو الله احد را بخواند و چون از نماز فراغت یافت، در سختی ها و مشکلات آن را بر بازوی راست خود ببندد و به حول و قوه ی الهی، از هر چیزی که ترسان و بیمناک است، سالم خواهد ماند و سزاوار است که این اقدام، همزمان با حلول ماه در برج عقرب صورت نگیرد و اگر با مردم سرزمین روم و پادشاهانشان، جنگ کند به خواست خدای متعال و برکت این حرز، بر آن ها پیروز خواهد گشت. آیات و سوره های نماز برای سهولت در خواندن این نماز. آیات و سوره های مورد نظر را برای شما در اینجا می آوریم: متن آیه الکرسی: ﴿اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ﴾. متن آیه «شهدالله»: ﴿شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلـٰهَ إِلّا هُوَ وَالمَلـٰئِکَهُ وَأُولُوا العِلمِ قائِمًا بِالقِسطِ لا إِلـٰهَ إِلّا هُوَ العَزیزُ الحَکیمُ﴾. متن سوره شمس: ﴿بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّحِیمِ * وَ الشَّمْسِ وَ ضُحَاهَا * وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا * وَ النَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا * وَ اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا * وَ السَّمَاءِ وَ مَا بَنَاهَا*وَ الْأَرْضِ وَ مَا طَحَاهَا * وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّاهَا * فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا * قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاهَا * وَ قَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا * کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا * إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا * فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّـهِ نَاقَهَ اللَّـهِ وَ سُقْیَاهَا * فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا * وَ لَا یَخَافُ عُقْبَاهَا﴾. متن سوره لیل: ﴿بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّحِیمِ*وَ اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَىٰ*وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ*وَ مَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْأُنثَىٰ*إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّىٰ*فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَ اتَّقَىٰ*وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ*فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَىٰ*وَ أَمَّا مَن بَخِلَ وَ اسْتَغْنَىٰ*وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ*فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ*وَ مَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ*إِنَّ عَلَیْنَا لَلْـهُدَىٰ*وَ إِنَّ لَنَا لَلْآخِرَهَ وَ الْأُولَىٰ*فَأَنذَرْتُکُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ*لَا یَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى*الَّذِی کَذَّبَ وَ تَوَلَّىٰ*وَ سَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى*الَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَکَّىٰ*وَ مَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَهٍ تُجْزَىٰ*إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ*وَ لَسَوْفَ یَرْضَىٰ﴾. متن سوره توحید: ﴿بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّحِیمِ*قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ*اللَّـهُ الصَّمَدُ*لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ*وَ لَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ﴾. دعای مخصوص روی نقره حرز دعایی که باید روی نقره حکاکی بشود: يَا مَشْهُوراً فِي السَّمَوَاتِ يَا مَشْهُوراً فِي الْأَرَضِينَ يَا مَشْهُوراً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ جَهَدَتِ الْجَبَابِرَةُ وَ الْمُلُوكُ عَلَى إِطْفَاءِ نُورِكَ وَ إِخْمَادِ ذِكْرِكَ فَأَبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَكَ وَ يَبُوحَ بِذِكْرِكَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ. نگهداری حرز توجه داشته باشید با همراه داشتن این حرز شما در حفاظت خداوند متعال قرار گرفته اید . بنابر این هیچ کس و هیچ چیز را موثر در نفع و ضرر خود جز خدا ندانید و این خداست که حوادثی را به لطف و رحمت خود از شما رفع می کند زیرا همانا خدا بهترین حافظ و او مهربانترین مهربانان است . این حرز بهترین وسیله برای دفع بلایا از جمله دفع سحر و طلسم است و از منابع وحی اخذ شده است . اگر علیرغم داشتن این حرز حادثه ای برایتان رخ داد بدانید که حادثه ای بزرگتر در انتظار شما بوده است که به عنایت خدا تبدیل به این بلای کوچکتر شده است . اگر تاثیر تام و کامل از حرز را میخواهید حتما زمان همراه داشتن حرز امام جواد علیه السلام از ترک واجبات و انجام محرمات بپرهیزید. این حرز دارای اسماء متبرکه است که دست زدن بدون وضو به آن جایز نیست . مواظب باشید که حرز هیچ گاه داخل چاه نجس نیفتد و در صورت بروز این حادثه سریعا حرز را در آورده و آب بکشید و خشک نمایید. با توجه به روایت امام صادق علیه السلام همراه بودن حرز الامام الجواد علیه السلام در هنگام دستشویی و هنگام جنابت اشکالی ندارد اما خانم های حائض و نفاس یا حرز را نبندند یا داخل یک پوست چرمی قرار دهند و سپس ببندند .
چند سوال مهم 1- آیا حرز امام جواد (علیه السلام) باید روی پوست آهوی تهامه نگارش شود؟ در متن حدیث امام جواد علیه السلام در کتاب مهج الدعوات آمده است که ایشان فرموده اند: حرز روی پوست آهو نوشته شود . دَعَا «بِرَقِّ ظَبْیٍ مِنْ أَرْضِ تِهَامَهَ» ثُمَّ کَتَبَ بِخَطِّهِ هَذَا الْعَقْدَ. برای اینکه مساله روشن بشود اول به بررسی لفظ «ظبی» و «تهامه» می پردازیم. 1- «ظبی»:اکثراً این کلمه را به آهو ترجمه می کنند ولی در بعضی از منابع به بزکوهی ، جنس نر آهو و حيوانات ديگر ، قوچ ، گوزن کوچک و گوزن ماده نیز تعبیر شده است. 2- «تهامه» :این کلمه متعلق به ظبی است و باید دانست که منظور از تهامه چیست تا ماهیت پوستی که برای کتابت لازم است را بدانیم. *تِهامَه، دشتی ساحلی در امتداد دریای سرخ در غرب شبه جزیره عربستان است. تهامه در بعضی از دوران‌ها، به ویژه در اواخر قرن ششم میلادی در آغاز حکومت ایرانیان بر یمن، ولایتی مستقل به شمار می‌رفت. *تهامه (جمع آن: تِهائِم) از ریشه «ت ه م» در لغت به معنای شدت گرما و سکون باد و هوا است و در اصطلاح به زمین پست با آب و هوای گرم همراه با هوای ساکن گفته میشود. نتیجه:با این مقدمات می توان نتیجه گرفت که نوشتن حرز امام جواد نیاز به پوستی دارد از جنس آهو یا بزکوهی و یا گوزن که این حیوانات متعلق به منطقه ای با زمین پست و گرم باشند و نوشتن روی پوست آهو متعلق به سرزمین تهامه خصوصیت ندارد ولی به احتیاط نزدیک تر است. 2- آیا حرز امام جواد (علیه السلام) باید روی دست راست بسته شود؟ امام جواد علیه السلام در این روایت می فرمایند: وقتی که شخص خواست از حرز استفاده کند، به بازوی خود ببندد و باید روی بازوی راست خود ببندد. فَإِذَا أَرَادَ شَدَّهُ عَلَى عَضُدِهِ فَلْیَشُدَّهُ عَلَى «عَضُدِهِ الْأَیْمَنِ». 3- آیا روکش حرز امام جواد (علیه السلام) باید از جنس نقره و به شکل لوله باشد؟ امام جواد علیه السلام فرموده اند: که برای حرز همانند نی(که لوله ای شکل است) از جنس نقره ساخته شود و این حرز شریف داخل آن لوله از جنس نقره قرار داده شود . وَ قُلْ لَهُ حَتَّى یُصَاغَ لَهُ قَصَبَهٌ مِنْ «فِضَّهٍ» مَنْقُوشٌ عَلَیْهَا مَا أَذْکُرُهُ بَعْدَهُ. نکته: در روایت صحبتی از این نشده است که آن نی نقره ای چقدر از حرز را باید بپوشاند لذا اگر مقدار آن نقره به اندازه یک کمر بندی به شکل لوله باشد و روی آن دعای مخصوص حکاکی بشود و فقط صدق این را بکند که حرز داخل نقره رفته است برای ما کفایت میکند و لازم نیست کل پوست داخل نقره قرار بگیرد ولی به هر حال اگر کامل هم داخل نقره باشد بهتر است و به احتیاط نزدیک تر است. 4- آیا نقره حرز امام جواد (علیه السلام) باید دارای حکاکی ذکر خاصی باشد؟ در حدیث آمده که بخشی از حرز باید روی لوله‌ای از جنس نقره حکاکی بشود و حرز نوشته شده روی پوست آهو باید داخل لوله نقره ای قرار داده شود که دعای روی نقره بیان شد. وَ قُلْ لَهُ حَتَّى یُصَاغَ لَهُ قَصَبَهٌ مِنْ فِضَّهٍ «مَنْقُوشٌ عَلَیْهَا مَا أَذْکُرُهُ بَعْدَهُ». نکاتی در مورد نوشتن حرز خطوط و صور خاصی که در ضمن روایات بعد از عبارت( اسالک بحق هذه السماء کلها و صفاتها و صورتها و هی ) آمده مربوط به علوم غریبه می باشد و حتی اگر نویسنده از این علوم بهره ای نداشته باشد باید علاوه برمتن عربی ، این خطوط و اعداد را هم دقیقا مثل خودش بنویسد ؛ حتی اندازه انحنای آن خطوط دقیق کشیده شود تا تاثیر بیشتری داشته باشد . در نوشتن حرز ، نیازی به گذاشتن اعراب کلمات نیست . بهتر است اداب کلی دعا نویسی در این حرز هم رعایت بشود مثل رو به قبله بودن و... . علت نوشتن حرز توسط امام (علیه السلام) برای مامون (علیه ما علیه)! اما اینکه چرا حضرت جواد علیه السلام به فردی چون مأمونِ ستمگر حرز می دهد، می شود گفت: در سیره پیشوایان معصوم علیهم السلام آنچه ملاک است، منافع اسلام و مسلمانان است. ایشان بنا به شرایط زمان و مکان و نگاه واقع بینانه ای که داشته اند، با خلفای زمانشان متناسب با وضع موجود رفتار می کرده اند؛ اینگونه رفتارها در تاریخ پیشوایان معصوم علیهم السلام دیده می شود؛ گاه، امام علی علیه السلام مشاورت خلفا را می پذیرند؛ گاه، امام رضا علیه السلام در مقام ولایت عهدی، کنار مأمون می نشیند و گاه امامی همچون حضرت جواد علیه السلام دشمنی را که بر مسند حکومت جهان اسلام نشسته است، حِرز می دهد. چراکه ایشان می دانستند که اینگونه نیست که اگر مأمون به دست دشمن یا اطرافیانش کُشته شود، زعامت بر مسلمانان به حضرتش علیه السلام می رسد. بلکه، گاه ممکن است در یک بازۀ زمانی مشخص، بر مسند قدرت نشستن یک ستمگر و غاصب از خلافت غاصب دیگر به مراتب، کم زیان تر باشد و به دین خدا و منافع مسلمانان آسیب کمتری برسد. پس دادن چنین حرزی از سوی امام جواد علیه السلام به مأمون، به معنای تأیید وی نیست، بلکه حفاظت از او برای این است که از افتادن در دامان یک وضعیت «بدتر» جلوگیری شود تا آنگاه که تقدیر دیگری رقم بخورد. وَ اللّهُ اَعلَمُ. آثار حرز با توجه به متن روایت که در مباحث قبل مطرح شد و تجربه استفاده از این نعمت الهی میتوان خواصی را برای حرز کبیر امام جواد علیه السلام بیان کرد:
1- همراهی قوی ترین و محبوب ترین موکلین اسماء الله از فرشتگان الهی با دارنده ی حرز.
۲- کمک فرشتگان به صاحب حرز.
۳- دور شدن اجنه ی کافر.
۴- بی اثر شدن فعالیت اجنه.
۵- دور شدن ابلیس و شیاطین و لشگریان او.
۶- در امان ماندن از وسوسه های شیطان.
۷- نرسیدن بدی ها و مناظر ناخوشایند.
۸- دفع سحر و طلسم.
۹- بخت گشایی.
۱۰- گشایش کار.
۱۱- گشودن انواع سحر و بستگی مردان.
۱۲- گشودن سحر بی میلی زنان به همسران.
۱۳- دفع چشم و نظر.
۱۴- برکت در رزق و روزی.
۱۵- قطع شدن چاره ی سحر کنندگان.
۱۶- رهایی از ریخته شدن آبرو.
۱۷- بی اثر شدن حیله و مکر دشمنان.
۱۸- محافظت از آسیب جانی دشمنان.
۱۹- بسته شدن زبان دشمنان هنگام برخورد با فردی که حرز دارد.
۲۰- کسب عزت و احترام.
۲۱- مراقبت موکلین حرز از آبرو و عزت فرد.
۲۲- عدم توفیق دشمنان بر تخریب شخصیت و مکر کردن.
۲۳- مراقبت از انواع بیماری ها.
۲۴- در امان ماندن از سرزنش مردم.
۲۵- در امان ماندن از تحقیر و آزار زبانی دیگران.
۲۶- پیروز شدن بر دشمنان.
۲۷- بی اثر شدن تلاش شیاطین و اجنه و دشمنان.
۲۸- از بین رفتن ترس و وحشت از تنهایی.
۲۹- از بین رفتن هر نوع ترس.
۳۰- دور شدن از هر چیزی که مکروه می باشد.
۳۱- اگر این حرز با کسی باشد و دشمنان او به اندازه ی سربازان روم و ترک باشد، با توکل بر خداوند پیروزی با او خواهد بود.
۳۲- رهایی از فقر و فاقه.
۳۳- حاجت روا شدن.
34- به رحم آمدن دل ظالمان و سلاطین.
۳۵- بسته شدن زبان بدگویان.
۳۶- برآورده شدن حاجات توسط کسانی که تصورش ممکن نیست.
۳۷- در امان ماندن از حمله ی حیوانات.
۳۸- در امان بودن از سقوط از ارتفاع.
۳۹- در امان بودن از تهمت و افترای دیگران.
۴۰- محفوظ ماندن آبرو از هر گزندی.
۴۱- عزیز شدن نزد دوستان.
42- تسهیل در آموزش.
43- خبر رسیدن از امور غیبی به قلب دارنده ی حرز به گونه ای که از آسیب ها در امان بماند.
۴۴- افزایش دیدن خواب و رویای صادقانه.
۴۵- تسهیل در ازدواج.
۴۶- آسان شدن آموزش و تربیت.
۴۷- دفع اجنه مرد و زن.
۴۸- در امان ماندن از کوری.
۴۹- نرسیدن ظلم و فساد.
۵۰- دفع خیانت.
۵۱- در امان بودن از هتک حرمت.
۵۲- تهدید نشدن اقتدار و بزرگی فرد.
۵۳- در امان بودن از کشته شدن.
۵۴- در امان ماندن از انتقام دشمنان.
۵۵- در امان ماندن از سوختن و آتش گرفتن.
۵۶- در امان بودن از مسخ و تغییر خلقت.
۵۷- رهایی از بیماری.
۵۸- در امان ماندن از پیسی و جذام.
۵۹- نرسیدن خطر تشنگی به فرد.
۶۰- در امان ماندن از وسوسه در نقص دین.
۶۱- محتاج نشدن به کمک غیر خدا.
۶۲- توانمند شدن و افزایش قدرت بدنی و روحی.
۶۳- کوچک شدن سختی ها و مشکلات.
۶۴- رو شدن دست سارق و دزد.
۶۵- بازگشت اموال سرقتی.
۶۶- تقویت روابط خانوادگی زن و شوهر و فرزندان.
۶۷- جذب افراد نیکوکار و صالح.
۶۸- دفع افراد شرور و بد از زندگی روزانه.
۶۹- در امان ماندن از مرگ بد و ناگهانی.
۷۰- خاشع شدن همگان نزد دارنده ی حرز.
۷۱- افتادن ترس دارنده حرز در دل ستمگران.
۷۲- بالا رفتن از پله های موفقیت کاری و شغلی.
۷۳- لذت بخش شدن عبادت و سحر خیزی.
۷۴- رسیدن به حاجت ها و شدنِ آنچه که آرزو دارد.
۷۵- به دست آوردن هر امر مُباح و مشروع.
۷۶- مورد مهربانی و شفقت و عشق واقع شدن دارنده ی حرز.
۷۷- بر گشتن ضرر و آسیب به کسی که خواستار ضربه زدن باشد.
۷۸- افتادن محبت فرد دارنده ی حرز در دل همسر و فرزندان.
حرز صغیر امام جواد (علیه السلام)
این حرز را سید بن طاووس در کتاب مهج الدعوات و نیز علامه مجلسی در بحار الانوار و مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح هم نقل کرده اند. متن حرز: یا نُورُ یا بُرْهانُ یا مُبینُ یا مُنیرُ یا رَبِّ اِکْفِنی الْشُّرُورَ وَ آفاتِ الدُّهُورِ وَ اَسْئَلُکَ النَّجاةَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ.
ای نور وای دلیل روشن و ای آشکارکننده،ای نوربخش، پروردگارا کفایتم کن از شرور و آفات روزگار و از تو خواهم رهایی را در روزی که دمیده شود در صور . این حرز را شخص میتواند روی کاغذ بی خط نوشته و همراه خود کند و آداب خاصی در کتابت نیست الا شرایط عمومی که بیان شد.
باطل طلسم امیر المومنین (علیه السلام)
جهت حفظ و بُطلان سحر و طلسم، امیر المومنین علی علیه السلام این حرز را مى نوشت و بر بازوى راست مبارک خود مى بست و آن این است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اى کنوش (کنویش) اى کنوش اره شش عطیطسفیخ یا مظظرون قرتالیون ما و ماسوماس ما طیطسالوس خیطوس مسفقلس مساصعوس الطیعوس لطیفوس اقرطیعوش لطفیکس هذا هذا وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِیِّ إِذْ قَضَیْنا إِلى مُوسَى الْأَمْرَ وَ ما کُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِینَ اخْرُجْ بِقُدْرَهِ اللَّهِ مِنْهَا أَیُّهَا اللَّعِینُ بِقُوَّهِ (بِعِزَّهِ) رَبِّ الْعَالَمِینَ اخْرُجْ مِنْهَا وَ إِلَّا کُنْتَ مِنَ الْمَسْجُونِینَ اخْرُجْ مِنْها فَما یَکُونُ لَکَ أَنْ تَتَکَبَّرَ فِیها فَاخْرُجْ إِنَّکَ مِنَ الصَّاغِرِینَ اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً مَلْعُوناً کَما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ کانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا اخْرُجْ یَا ذَا الْمَخْزُونِ اخْرُجْ یَا سورا یَا سوراسور بِالاسْمِ الْمَخْزُونِ یا ططرون طرعون مراعون تَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ باهیا شراهیا حَیّاً قَیُّوماً بِالاسْمِ الْمَکْتُوبِ عَلَى جَبْهَهِ إِسْرَافِیلَ اطْرُدُوا عَنْ صَاحِبِ هَذَا الْکِتَابِ کُلَّ جِنِّیٍّ وَ جِنِّیَّهٍ وَ شَیْطَانٍ وَ شَیْطَانَهٍ وَ تَابِعٍ وَ تَابِعَهٍ وَ سَاحِرٍ وَ سَاحِرَهٍ وَ غُولٍ وَ غُولَهٍ وَ کُلِّ مُتَعَبِّثٍ وَ عَابِثٍ یَعْبَثُ بِابْنِ آدَمَ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ
حرز امام رضا (علیه السلام)
«رقعه الجیب» در روایت آمده است: لَمَّا نَزَلَ أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا قَصْرَ حُمَيْدِ بْنِ قَحْطَبَةَ نَزَعَ ثِيَابَهُ وَ نَاوَلَهَا حُمَيْداً فَاحْتَمَلَهَا وَ نَاوَلَهَا جَارِيَةً لَهُ لِتَغْسِلَهَا فَمَا لَبِثَتْ أَنْ جَاءَتْ وَ مَعَهَا رُقْعَةٌ فَنَاوَلَتْهَا حُمَيْداً وَ قَالَتْ وَجَدْتُهَا فِي جَيْبِ أَبِي الْحَسَنِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ الْجَارِيَةَ وَجَدَتْ رُقْعَةً فِي جَيْبِ قَمِيصِكَ فَهَا [فَمَا] هِيَ قَالَ يَا حُمَيْدُ هَذِهِ عُوذَةٌ لَا نُفَارِقُهَا فَقُلْتُ لَوْ شَرَّفْتَنِي بِهَا فَقَالَ هَذِهِ عُوذَةٌ مَنْ أَمْسَكَهَا فِي جَيْبِهِ كَانَ الْبَلَاءُ مَدْفُوعاً عَنْهُ وَ كَانَتْ لَهُ حِرْزاً مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ثُمَّ أَمْلَى عَلَى الْحُمَيْدِ الْعُوذَةَ وَ هِيَ. از یاسر، خادم مأمون روایت شده است: که زمانی، حضرت رضا علیه‌السلام وارد قصر حمید بن قحطبه شد، لباس را از تن بیرون آورد و به حمید داد، حمید آن را برای شستن به کنیز خود داد ؛ اندکی نگذشت که کنیز آمد و رقعه‌ای با او بود، رقعه را به حمید داد و گفت: در گریبان لباس ابوالحسن یافتم. حمید به حضرت گفت: فدای شما گردم این جاریه دست نوشته‌ای در گریبان پیراهن شما یافته، چیست؟ فرمود: تعویذی است که آن را از خود دور نمی‌کنم، حمید گفت: ممکن است ما را به آن مشرّف کنی؟ فرمود: این تعویذی است که هرکه در گریبان خود نگاه دارد بلا از او دفع میشود و برای او نگاهداری، از شیطان رجیم است. آنگاه تعویذ را بر حمید خواند: بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ، بِسْمِ اللّٰهِ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمٰنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيّاً، أَوْ غَيْرَ تَقِيٍّ، أَخَذْتُ بِاللّٰهِ السَّمِيعِ الْبَصِيرِ عَلَىٰ سَمْعِكَ وَبَصَرِكَ، لَاسُلْطانَ لَكَ عَلَيَّ وَلَا عَلَىٰ سَمْعِي، وَلَا عَلَىٰ بَصَرِي، وَلَا عَلَىٰ شَعْرِي، وَلَا عَلَىٰ بَشَرِي ، وَلَا عَلَىٰ لَحْمِي، وَلَا عَلَىٰ دَمِي، وَلَا عَلَىٰ مُخِّي، وَلَا عَلَىٰ عَصَبِي، وَلَا عَلَىٰ عِظامِي، وَلَا عَلَىٰ مالِي، وَلَا عَلَىٰ مَا رَزَقَنِي رَبِّي، سَتَرْتُ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِي اسْتَتَرَ أَنْبِياءُ اللّٰهِ بِهِ مِنْ سَطَواتِ الْجَبابِرَةِ وَالْفَراعِنَةِ، جَبْرَئِيلُ عَنْ يَمِينِي، وَمِيكائِيلُ عَنْ يَسارِي، وَ إِسْرافِيلُ عَنْ وَرائِي، وَمُحَمَّدٌ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ أَمامِي، وَاللّٰهُ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ، يَمْنَعُكَ مِنِّي وَيَمْنَعُ الشَّيْطانَ مِنِّي اللّٰهُمَّ لَا يَغْلِبُ جَهْلُهُ أَناتَكَ أَنْ يَسْتَفِزَّنِي وَيَسْتَخِفَّنِي . اللّٰهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ، اللّٰهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ، اللّٰهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ.
حکایت عجیب حرز امام رضا(علیه‌السلام):
برای این حرز حکایت عجیبی است که آن را ابوالصّلت هروی [چنین] روایت کرده: مولایم علی بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) روزی در منزلش نشسته بود، فرستاده مأمون بر او وارد شد و گفت: امیر تو را می‌طلبد. امام برخاست و به من گفت: مأمون در این وقت مرا نمی‌طلبد مگر برای کاری سخت و به خدا نمی‌تواند به من آسیبی برساند،آنهم بخاطر این کلماتی که از جدّم رسول خدا صلی الله علیه وآله به من رسیده. ابوالصّلت گفت: همراه امام نزد مأمون رفتم، چون نظر حضرت به مأمون افتاد، این حرز را تا آخر خواند. وقتی که حضرت در برابر مأمون قرار گرفت، مأمون به‌جانب آن بزرگوار نگریست و گفت: ای ابوالحسن، دستور داده‌ام صد هزار درهم به حضرتت بدهند و هر حاجتی داری بنویس. چون امام برگشت، مأمون نظر در قفای امام کرد و گفت: اراده کردم من و اراده کرده است خداوند و آنچه خداوند اراده کرده بهتر بود.
متن دیگری از حرز
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللَّهِ اخْسَؤُا فِيهٰا وَ لٰا تُكَلِّمُونِ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمٰنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا أَخَذْتُ بِسَمْعِ اللَّهِ وَ بَصَرِهِ عَلَى أَسْمَاعِكُمْ وَ أَبْصَارِكُمْ وَ بِقُوَّةِ اللَّهِ عَلَى قُوَّتِكُمْ لَا سُلْطَانَ لَكُمْ عَلَى فُلَانِ بْنِ فُلَانَةَ وَ لَا عَلَى ذُرِّيَّتِهِ وَ لَا عَلَى أَهْلِهِ وَ لَا عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ سَتَرْت بَيْنِي(بینه) وَ بَيْنَكُمْ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِي اسْتَتَرُوا بِهِ مِنْ سَطَوَاتِ الْجَبَابِرَةِ وَ الْفَرَاعِنَةِ جَبْرَئِيلُ عَنْ أَيْمَانِكُمْ وَ مِيكَائِيلُ عَنْ يَسَارِكُمْ وَ مُحَمَّدٌ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) أَمَامَكُمْ وَ اللَّهُ يُطِلُّ عَلَيْكُمْ بِمَنْعِهِ نَبِيَّ اللَّهِ وَ بِمَنْعِ ذُرِّيَّتِهِ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ مِنْكُمْ وَ مِنَ الشَّيَاطِينِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ اللَّهُمَّ إِنَّهُ لَا يَبْلُغُ جَهْلُهُ أَنَاتَكَ وَ لَا تَبْتَلِهِ [يَبْتَلِيهِ] وَ لَا يَبْلُغُ مَجْهُودَ نَفْسِهِ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ أَنْتَ نِعْمَ الْمَوْلىٰ وَ نِعْمَ النَّصِيرُ حَرَسَكَ اللَّهُ يَا فُلَانَ ابْنَ فُلَانَةَ وَ ذُرِّيَّتَكَ مِمَّا تَخَافُ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اللّٰهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لٰا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لٰا نَوْمٌ لَهُ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلّٰا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مٰا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ مٰا خَلْفَهُمْ وَ لٰا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلّٰا بِمٰا شٰاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لٰا يَؤُدُهُ حِفْظُهُمٰا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ وَ حَسْبِيَ اللّٰهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ اسلم في رأس الشهباء فيها طألسلسبيلا وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ. اگر صاحب حرز زن باشد اینگونه نوشته می شود: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللَّهِ اخْسَؤُا فِيهٰا وَ لٰا تُكَلِّمُونِ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمٰنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا أَخَذْتُ بِسَمْعِ اللَّهِ وَ بَصَرِهِ عَلَى أَسْمَاعِكُمْ وَ أَبْصَارِكُمْ وَ بِقُوَّةِ اللَّهِ عَلَى قُوَّتِكُمْ لَا سُلْطَانَ لَكُمْ عَلَى فُلَانَة بنت فُلَانَةَ وَ لَا عَلَى ذُرِّيَّتِها وَ لَا عَلَى أَهْلِها وَ لَا عَلَى أَهْلِ بَيْتِها سَتَرْتُ بَيْنِها وَ بَيْنَكُمْ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِي اسْتَتَرُوا بِهِ مِنْ سَطَوَاتِ الْجَبَابِرَةِ وَ الْفَرَاعِنَةِ جَبْرَئِيلُ عَنْ أَيْمَانِكُمْ وَ مِيكَائِيلُ عَنْ يَسَارِكُمْ وَ مُحَمَّدٌ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) أَمَامَكُمْ وَ اللَّهُ يُطِلُّ عَلَيْكُمْ بِمَنْعِهِ نَبِيَّ اللَّهِ وَ بِمَنْعِ ذُرِّيَّتِهِ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ مِنْكُمْ وَ مِنَ الشَّيَاطِينِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ اللَّهُمَّ إِنَّها لَا يَبْلُغُ جَهْلُها أَنَاتَكَ وَ لَا يَبْتَلِيها وَ لَا يَبْلُغُ مَجْهُودَ نَفْسِها عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ أَنْتَ نِعْمَ الْمَوْلىٰ وَ نِعْمَ النَّصِيرُ حَرَسَكِ اللَّهُ يَا فُلَانَة بنت فُلَانَةَ وَ ذُرِّيَّتَكِ مِمَّا تَخَافین عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اللّٰهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لٰا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لٰا نَوْمٌ لَهُ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلّٰا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مٰا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ مٰا خَلْفَهُمْ وَ لٰا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلّٰا بِمٰا شٰاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لٰا يَؤُدُهُ حِفْظُهُمٰا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ وَ حَسْبِيَ اللّٰهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ اسلم في رأس الشهباء فيها طألسلسبيلا وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ .
حرز امام باقر (علیه السلام)
اما باقر علیه السلام فرمودند: برای بر آورده شدن حاجات و دور شدن بلا ها و دفع جن ، حیوانات سمی، ساحر، شیطان ، پادشاه کینه‌توز این دعا روی کاغذ نوشته شود و به بازوی (راست) بسته شود: أُعِيذُ نَفْسِي بِرَبِّيَ الْأَكْبَرِ مِمَّا يَخْفَى وَ يَظْهَرُ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ أُنْثَى وَ ذَكَرٍ وَ مِنْ شَرِّ مَا رَأَتِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ (قُدُّوسٌ) رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحِ أَدْعُوكُمْ أَيُّهَا الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ إِلَى اللَّطِيفِ الْخَبِيرِ وَ أَدْعُوكُمْ أَيُّهَا الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ إِلَى الَّذِي خَتَمْتُهُ بِخَاتَمِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ خَاتَمِ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ وَ بِخَاتَمِ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ وَ خَاتَمِ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ وَ النَّبِيِّينَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ اخْسَؤُا فِيهٰا وَ لٰا تُكَلِّمُونِ اخْسَئُوا عَنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ كُلَّمَا يَغْدُو وَ يَرُوحُ مِنْ ذِي حَيَّةٍ أَوْ عَقْرَبٍ أَوْ سَاحِرٍ أَوْ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ وَ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ أَخَذْتُ عَنْهُ مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى وَ مَا رَأَتْ عَيْنُ نَائِمٍ أَوْ يَقْظَانَ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ الرَّسُولِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَ مِنْ قَوْمِ مُوسىٰ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ
يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا دَيَّانُ يَا دَيَّانُ يَا اهيا شراهيا آذونا اصباوث آل شداى
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ أَنْ تَدْفَعَ عَنْ صَاحِبِ هَذَا الْكِتَابِ جَمِيعَ الْبَلَايَا وَ تَقْضِيَ حَوَائِجَهُ إِنَّكَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرّٰاحِمِينَ وَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ اللَّهُمَّ كهكهيج بعسط مهحما مسلع و روره مهفتام وَ بِعَوْنِكَ إِلَّا مَا أَخَذْتَ لِسَانَ جَمِيعِ بَنِي آدَمَ وَ بَنَاتِ حَوَّاءَ عَلَى فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ إِلَّا بِالْخَيْرِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّٰهُ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ(اجمعین). اگر صاحب حرز زن باشد اینگونه نوشته میشود: أُعِيذُ نَفْسِي بِرَبِّيَ الْأَكْبَرِ مِمَّا يَخْفَى وَ يَظْهَرُ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ أُنْثَى وَ ذَكَرٍ وَ مِنْ شَرِّ مَا رَأَتِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ (قُدُّوسٌ) رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحِ أَدْعُوكُمْ أَيُّهَا الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ إِلَى اللَّطِيفِ الْخَبِيرِ وَ أَدْعُوكُمْ أَيُّهَا الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ إِلَى الَّذِي خَتَمْتُهُ بِخَاتَمِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ خَاتَمِ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ وَ بِخَاتَمِ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ وَ خَاتَمِ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ وَ النَّبِيِّينَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ اخْسَؤُا فِيهٰا وَ لٰا تُكَلِّمُونِ اخْسَئُوا عَنْ فُلَانَة بنت فُلَانٍ كُلَّمَا تَغْدُو وَ تَرُوحُ مِنْ ذِي حَيَّةٍ أَوْ عَقْرَبٍ أَوْ سَاحِرٍ أَوْ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ وَ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ أَخَذْتُ عَنْها مَا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى وَ مَا رَأَتْ عَيْنُ نَائِمٍ أَوْ يَقْظَانَ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ الرَّسُولِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَ مِنْ قَوْمِ مُوسىٰ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ
يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا دَيَّانُ يَا دَيَّانُ يَا اهيا شراهيا آذونا اصباوث آل شداى
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ أَنْ تَدْفَعَ عَنْ صَاحِبة هَذَا الْكِتَابِ جَمِيعَ الْبَلَايَا وَ تَقْضِيَ حَوَائِجَها إِنَّكَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرّٰاحِمِينَ وَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ اللَّهُمَّ كهكهيج بعسط مهحما مسلع و روره مهفتام وَ بِعَوْنِكَ إِلَّا مَا أَخَذْتَ لِسَانَ جَمِيعِ بَنِي آدَمَ وَ بَنَاتِ حَوَّاءَ عَلَى فُلَانَةَ بنت فُلَانٍ إِلَّا بِالْخَيْرِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّٰهُ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ(اجمعین).