آداب کتابت حرز
شرایط کتابت دعا
به طور قطعی نمیتوان دستوراتی که در خصوص نحوه نگارش ادعیه بیان شده است تایید یا مردود دانست؛ برخی از این دستورات از ناحیه بزرگانی است که در دعا نویسی و این علوم تخصص دارند و همه را نمی توان به ائمه علیهم السلام نسبت داد.
مواردی همانند داشتن طهارت باطن و ظاهر، نبود قمر در عقرب و بعضی از موارد عمومی را میتوان از روایات برداشت کرد ولی بعضی از شرایطی را که عده ای بیان میکنند مختص به کتب دعا نویسی می باشد که موافق احتیاط هستند و بیان بعضی از آن ها خالی از لطف نیست.
در خصوص نحوه نگارش ادعیه روش های خاص معمولا بصورت سینه به سینه از اساتید شنیده شده است؛
همانند: *زعفران آمیخته شده با مشک و گلاب و تربت اباعبد الله (علیه السلام) به عنوان مرکب برای برخی از این ادعیه مورد سفارش است.
*در هنگام نوشتن نیز باید با وضو و روبه قبله و با توجه قلب و بدون صحبت با دیگران باشد.
*محل نگارش و صفحه ای که در آن نگاشته می شود نیز باید پاک ، طاهر و بدون خط باشد.
* بهتر آن است کتابت دعا در جایی خلوت صورت گیرد که اشتغال ذهنی و انصراف فکری حاصل نشود.
دعا نویسی حقیقت یا دروغ؟!
با این اوصاف همانطور که می دانید، در باب دعانویسی، هم تحریف وجود دارد و هم حقه بازی و شیادی؛ البته این امور باعث نمی شود که دعانویسی از اثر بیفتد یا آداب خاص خودش را نداشته باشد. اما باید بین دعاها را تفکیک کرد، بعضی از دعاها به طور عموم از معصومین وارد شده و شرایط خاصی برای آن ذکر نشده یا شرایطی ذکر شده که قابل فهم و اجرا است، مسلما در این مورد ما مشکلی نداریم ، به همان شرایط عمل و اکتفا می کنیم،اما بعضی از دعاها، بیان شده که باید با سبک خاص، در شرایط خاص، با ابزار یا رنگ خاص و توسط افراد خاصی نوشته شود، در اینجا، چون کار تخصصی می شود، اگر دنبال تاثیر آن دعا هستیم، حتما به اهلش باید رجوع کرد و نمی توان به تشخیص خود اقدام کنیم یا به هر کسی که اسم دعا نویس روی آن گذاشته اند رجوع کرد؛ باید اهل علم و معرفت باشد و در این مسیر تبحر کافی را داشته باشد. این را باید دانست، دعاهایی که مربوط به هدایت انسان و عاقبت به خیری و نجات است، شرایط خاصی ندارد که انسان را دچار سردرگمی کند و ائمه علیهم السلام به گونه ای بیان فرموده اند که برای عموم مردم قابل فهم و در دسترس همه باشد و هر دل صاف و ساده و هر دل شکسته و امیدوار به رحمت الهی، به آن الفاظ دعا بکند، حتماً پذیرفته است و خداوند متعال قطعا می شنود و اثر خودش را خواهد داشت. عده ای شرایط خاص و سختگیرانه ای برای نوشتن و خواندن دعا ها بیان میکنند و بیان آن ها در اینجا نشانه تایید نیست بلکه فقط برای بیان است.
1-توکل به خدا باشد و هر کاری را با توکل به خدا شروع کنید و با نیت درست باشد.
2-اینکه از فرد عاملی(استاد) اجازه دریافت کنید.
3-عبادت و ریاضت خاص داشته باشید.
4-همیشه پاک و طاهر باشید ودر جای پاک بنشینید.
5-هنگام نوشتن بر سر یک زانو بنشینید.
6-هنگام نوشتن بخور خوشبو دود نمائید.
7-هنگام نوشتن مقداری شیرینی مثل شکلات .آبنبات و ... در دهان بگذارید.
8-تعویذ هر شخص رو طبق طالع و طبع و مزاج و ... شخص بنویسید.
9-هنگام نوشتن با هیچ کس صحبت نکنید.
10-در جای خلوت و بدون رفت و آمد بنشینید.
11-هنگام نوشتن وضو داشته باشید.
12-در نوشتن تمام تعویذات باید سمت قبله بنشینید و از خدا طلب فرج کنید.
13- یقین داشته باشید که این دعا بسیار موثر است و تمامی اعمالش عمل کرده و خواهد کرد.
14-هرگز این علم را به نا اهل و جاهل نیاموزید و از این علم سوء استفاده شخصی نکنید.
15-هیچگاه در شب مخصوصاً به هنگام غروب دعا وطلسم ننویسید.
16-از قلمی نو برای نوشتن استفاده کنید. سعی کنید اگر از قلم چوبی استفاده می کنید خودتان آن را تراش بدهید(معروف به قلم روحانی).
17-نویسنده و صاحب حرز باید رزق و روزی حلال داشته باشد و مال حرام را به زندگی خود راه نداده باشد.
18-از نوشتن دعای شر و ناپاک و غیر روایی دوری کند.
19-نسبت به آبرو و مال کسی ستم نکرده باشد.
20-قطع امید از خلق کند و به خدا توجه کامل داشته باشد.
21-هر دعایی زكاتی دارد كه بعضی از اساتيد گفته اند كه ميتوان 110 هزار تومان به نيت امیر المومنین امام علی علیه السلام صدقه داد و سپس دعا بنويسيد البته نظرات در مورد زكات ها مختلف است و حتی دادن یک هزینه اندک هم می تواند صدق زکات بکند.
22-رعایت زمان کتابت که در ادامه به آن می پردازیم.
زمان ها و اثرات آن ها
در این زمینه نظر متخصصین امر بر این است که نگارش دعا ، حرز ، تعویذات و... ساعت خاص خود را دارد به عنوان مثال روز های هفته و سیارات منسوب به آن ها و ساعت های یک روز ، همه و همه در اثرات دعا موثر هستند ولی در بین روایات اهل بیت علیهم السلام ما فقط به انجام بعضی از امور مهم مثل ازدواج، حجامت و بعضی از کار های مهم در ایام قمر در عقرب نهی شده ایم و این دقتی که اساتید به این موضوع دارند ریشه روایی نداشته است؛ البته طبق قاعده ای که امام رضا علیه اسلام فرمودند: لإمامُ الرِّضا (عليه السلام): علَينا إلْقاءُ الاُصول إلَيكُم، و عليكمُ التَّفْريعُ. بر ماست كه اصول را براى شما بيان كنيم و بر شماست كه فروع را استخراج كنيد. می توان گفت این دقت ها هم برای نتیجه گیری از یک دعا و حرز می تواند راه گشا باشد و همان تفریع فروع است که مویدی بر این دقت ها در دستور نماز حرز امام جواد (عليه السلام) داریم که بیان میشود.